تفاوت هایی میان آی کی دو  و  ورزشهای رزمی دیگر مانند : جودو ، کاراته و ... چیست؟

این سوال همیشه در مورد آی کی دو مطرح میباشد.

اگر بخواهیم در این مورد کلی صحبت کنیم، می توان گفت که در جودو لازمه اجرای فنون، گرفتن آستین و یقه و استفاده از فرصت مناسب جهت پرتاب و یا ازکار انداختن حریف به وسیله فنون کاتامه وازا است، در مقابل در آی کی دو لحظه اجرای فن همان لحظه تماس دو حریف است، در آی کی دو ابتدا در فاصله ای از حریف قرار می گیریم و به آرامی و با استفاده از فنون آی کی دو به حملات حریف پاسخ میدهیم.

در آی کی دو سرشاخ شدن با حریف وجود ندارد، تفاوت بیشتر را می توان در مقایسه با کاراته دید.

حرکات کاراته را در کل می توان به انواع انداختن و ضربه های دست و پا تقسیم نمود، بنابراین بیشتر حرکات در خط مستقیم انجام می گیرند که در بعضی از موارد از حرکات دایره ای نیز استفاده می شود، هر چند آی کی دو هم حرکات ضربه ای دارد اما نوع آنها متفاوت است.

اساس فنون آی کی دو بر حرکات دایره ای و کروی بنا شده است و حرکات مستقیم در آی کی دو زیاد نیست، حرکات آی کی دو به حرکات شمشیربازی ژاپنی شباهت بیشتری دارند تا حرکات جودو یا کاراته، هرچند آی کی دو با شمشیربازی تفاوت فاحشی دارد و حرکاتش بیشتر بر اساس حرکات موجود درشمشیر بازی بنا شده است.

موریهه اوشیبا بنیانگذار آی کی دو همیشه تأکید می کرد آنهایی که به تعلیم آی کی دو می پردازند، اگر شمشیری در دست می گیرند باید برپایه حرکات شمشیر آی کی دو حرکت کنند و اگر چوبی در دست دارند برپایه حرکات چوب آی کی دو باشد.

شمشیر یا چوب باید بخشی از بدن باشد، بنابراین اگر آنها در دستان شما چون موجود زنده نباشند آی کی دو را به درستی نیاموخته اید.

نحوه تمرینات آی کی دو مشابه شمشیربازی است، در شمشیربازی از ابتدا تا انتهای نبرد همواره فاصله ای در حدود 2 متر بین دو حریف وجود دارد، در آی کی دو هر چند شما شمشیری به دست نمی گیرید اما به محض اینکه حریف شما در فاصله ای مناسب از شما قرارگرفت او را زیر نظر می گیرید، گرفتن شمشیر در آی کی دو براساس قرار دادن بدن در وضعیتی مایل و رو به جلو است که البته نحوه  ایستادن در کن دو (شمشیربازی به طریقه ژاپنی) مدرن ژاپن تا حدی متفاوت است.

اوشیبا انواع مختلف بودو (راه رزمی" اصطلاحی است که برای تمام روشهای هنرهای رزمی ژاپن استفاده می شود. مانند آی کی دو - کاراته - کن دو - جودو و غیره ") را آموخته بود و طبیعی است که آنها را برای فنون آی کی دو تطبیق داده باشد، اما از آنجا که وی چیزی فراتر از آنها را در نظر داشت، اساس و پایه آی کی دو با دیگر هنرهای رزمی متفاوت است

معمولا این اشتباه مطرح می شود که اموزش آی کی دو را آموزش تعدادی کاتا (فرم، حرکت های از پیش تعیین شده) می دانند.

اما تنوع فنون آی کی دو بیش از آن است که چنین باشد.

اگر تنها به شکل و قالب آی کی دو توجه شود نمی توان به اصل و نهایت آی کی دو رسید (حرکت طبیعت، حرکت خود ما است) به همین دلیل اوشیبا گفته است هیچ فرمول و استیلی در آی کی دو وجود ندارد (البته غیر از آی کی دو دوی تومیکی) حرکات آی کی دو همان حرکت طبیعت است که رازش بسیار پیچیده و نامتناهی است، بنابراین هنرهای رزمی دیگر که تنها به فرم و شکل تکیه دارند بسیار متفاوت است.

وقتی از واژه فرم استفاده می کنیم به این معنی است که فنون آی کی دو رشته ای بی پایان از اشکال و حالات روحی با آنها بقدری با یکدیگر وحدت دارند که نمی توان بسادگی آنها را از یکدیگر جدا نمود و این در ورای معنای معمول (فرم) میباشد بنابراین فنون آی کی دو با فنون کاراته، کندو و جودو تفاوت دارند اما روح آن با روح دیگر هنرهای رزمی در تناسب است.

آی کی دو در نگاه من راهی است برای زیستن.

زیستن در صلح و هماهنگی. آی کی دو راهی است برای آموختن عشق.